Reeds in de vroegste tijden werd in de bestaande broederschappen van handboog-, kruisboog- of buksgilden op de koningsvogel, de “Papegay”, geschoten. Dit was – en is nog steeds – een rudimentair uit hout samengestelde of gekapte vogelfiguur, doorgaans beschilderd met opzichtige kleuren en oorspronkelijk geplaatst op de kerktoren of op een molenwiek. Heden ten dage staat hij meestal op een hoge mast of wip. De schutter die er toe kwam deze vogel af te schieten kreeg het recht om tijdens heel het volgende jaar de gilde te vertegenwoordigen, waarbij hij alle eerbewijzen in ontvangst mocht nemen.
De “Orde van de Papegay” werd in 1975 ingesteld als Europees instituut van verdiensten en is onafhankelijk van enige federatie, verbond of overkoepelend orgaan.
Zij heeft tot doel:
“ …… diegenen te eren en te honoreren welke door hun fysische inzet of morele steun bijdragen tot de instandhouding en uitstraling der schutsbroederschappen, schutterijen, gilden of gelijkaardige verenigingen of zich verdienstelijk maakten bij de culturele of sociale werking van deze verenigingen welke behoren tot het volksculturele patrimonium van Europa. “
In verband met de hoge eer verbonden aan de koninckspapegay werd in den beginne de orde genoemd “ ORDE van de PAPEGAY “
Het verkrijgen van een ereteken van de orde betekend dan ook dat de daden van de betreffende gilde- of schutsbroeder verder zijn doorgedrongen dan enkel tot zijn vereniging of gewestelijke gildefederatie en zij nationaal èn internationaal belangrijk genoeg worden geacht om, over alle beperkende gevoelens en grenzen heen, beloond te worden.
Door haar intense werking groeide de orde uit tot een broederschap van personen die een gezamenlijk doel voor ogen hebben en bereid zijn zich hiervoor in te zetten in een geest van ridderlijkheid waarbij zij ook buiten de grenzen van hun eigen gilde of schutterij mogen treden.
Als soeverein en autonoom “instituut van verdiensten “ breidde het werkterrein van de Orde zich uit over gans Europa en nam haar uitstraling steeds toe.
Teneinde de hoge standing en het waardevolle van haar doelstelling en werking te bevestigen nam de Orde in oktober 1992 het juridisch statuut aan van “Vereniging zonder Winstoogmerk” (VZW) en wijzigde haar naam in
NOBELE ORDE van de PAPEGAY
Ordo Nobilis Papegayi
Elke erkende historische gilde of schutterij heeft het recht voorstellen in te dienen om volgens de geldende normen leden te doen opnemen of te laten promoveren in de Orde. De kanselarij van de Orde beoordeelt het dossier en legt de benoemingen of promoties voor aan de grootmeester welke ze bevestigt met zijn handteken.
Jaarlijks vindt te Antwerpen (België) een investituurplechtigheid plaats in het historische “Kolveniershof” alwaar de eretekens worden uitgereikt. Deze plechtigheid wordt bijgewoond door een 200-tal aanwezigen, de leden van de kanselarij, de leden van de raad van bestuur en van vele prominenten uit de binnen- en buitenlandse gilde- en cultuurwereld.
Tot nog toe (1975-2017) werden 1722 eretekens uitgereikt en heeft de “Nobele Orde van de Papegay” gemedailleerden in België (Vlaanderen, Wallonië, het Duitstalige landsgedeelte en het Brussels Hoofdstedelijk Gebied), Duitsland, Engeland, Frankrijk, Italië, Liechtenstein, Nederland, Oostenrijk, Zweden, Hongarije, Litouwen, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten van Amerika en Zwitserland.
Door haar karakter en ceremonieel onderscheidt de “Nobele Orde van de Papegay” zich van andere medailleringen, waarvan de waarde op hun gebied zeker niet betwist wordt.